سبک‌های تصمیم‌گیری و الکسی تایمیا: مطالعه ارتباط این دو سازه در یک گروه غیربالینی

مقدمه: با توجه به اینکه مغز و ناحیه پیشانی و بخصوص قشر پره فرونتال در تصمیم‌گیری نقش پراهمیتی دارند و از طرفی، نقص در کارکرد ناحیه پیشانی در الکسی تایمیا نیز مطرح شده است، تحقیق حاضر با هدف بررسی ارتباط سبک‌های تصمیم‌گیری با الکسی تایمیا انجام یافت. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- همبستگی است که در آن، 257 دانشجو (114 مرد و 143 زن) به روش تصادفی چندمرحله‌ای از دانشگاه‌های پیام نور مراکز بناب و تبریز انتخاب شدند و دو پرسشنامه سبک‌های تصمیم‌گیری اسکات و بروس (1995) و الکسی تایمیا تورنتو-20، در مورد آن‌ها اجرا شد. داده‌ها از طریق آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی و چندگانه تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده نقش پیش‌بینی‌کنندگی الکسی تایمیا در تبیین سبک‌های تصمیم‌گیری عقلایی، اجتنابی و شهودی را تأیید کرد. به‌گونه‌ای که پیش‌بینی شد با افزایش الکسی تایمیا، سبک تصمیم‌گیری عقلایی افزایش و سبک تصمیم‌گیری اجتنابی و شهودی کاهش یابد. همچنین از بین سه عامل الکسی تایمیا، تنها عامل مؤثر بر سبک تصمیم‌گیری عقلایی، تفکر عینی و تنها عامل مؤثر بر سبک تصمیم‌گیری اجتنابی و شهودی، دشواری در تشخیص احساسات، شناسایی شد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد در اساس زیستی تصمیم‌گیری و الکسی تایمیا، اشتراکاتی وجود داشته باشد. این نقص به‌احتمال‌زیاد در کارکرد قشر پره فرونتال که در تصمیم‌گیری اخلاقی فعال می‌شود و نقص در تبادل اطلاعات از قسمت راست به قسمت چپ آن، رخ می‌دهد.